Jump to content

Նիկոլայ Գոգոլ

Վիքիքաղվածք-ից
Նիկոլայ Գոգոլը

Նիկոլայ Գոգոլը (ռուս.՝ Никола́й Васи́льевич Го́голь, ապրիլի 1, 1809 — մարտի 4, 1852), Ուկրաինայում ծնված ռուս գրող։

Քաղվածքներ

[խմբագրել]
  • Երիտասարդությունը բախտավոր է նրանով, որ ապագա ունի[1]։
  • Արվեստը շատ է ազնվացնում մարդուն, նրա հոգուն տալով ազնվություն և սքանչելի գեղեցկություն[2]։
  • Բանականությունը անհամեմատ բարձրագույն ընդունակություն է, բայց այն ձեռք է բերվում ոչ այլ կերպ, քան կրքերի նկատմամբ հաղթանակով։
  • Բարի, բերկրալի ծիծաղով կարող է ծիծաղել միայն խորը և բարի հոգին։
  • Ծիծաղը մեծ բան է․ նա չի խլում ո՛չ կյանքը, ո՛չ կայքը, բայց նրա առջև մեղավորը կապկպված նապաստակի է նման։
  • Ինչքան էլ անմիտ են հիմարի խոսքերը, երբեմն դրանք բավական են խելացի մարդուն վրդովվելու համար։
  • Բառերի հետ պետք է ազնվորեն վարվել։
  • Մեզ վիճակված է տառապանքներով ու վշտերով հասնել իմաստության այն նշույլնեին, որոնք ձեռք են բերվում գրքերում։
  • Ճշմարտությունները որքան ավելի մեծ են, այնքան ավելի զգույշ պետք է լինել նրանց հետ, այլապես նրանք հանկարծ կվերածվեն ծեծված ճշմարտությունների, իսկ ծեծված ճշմարտություններին արդեն չեն հավատում։
  • Ընկերությունից ավելի սրբազան կապ չկա։ Հայրը սիրում է իր զավակին, մայրը սիրում է իր զավակին, զավակը սիրում է հորն ու մորը։ Բայց դա այն չէ, եղբայրս․ գազանն էլ է սիրում իր զավակին։ Բայց հոգով, այլ ոչ թե արյունով, հարազատանալ կարող է միմիայն մարդը։
  • Բարոյական ազդեցության ուժը բարձր է ամեն մի ուժից։
  • Դժբախտությունը մեղմացնում է մարդուն․ այդ ժամանակ նրա բնավորությունը դառնում է ավելի զգայուն ու մատչելի՝ առարկաների այն ըմբռնողության համար, որը գերազանցում է սովորական և առօրեական վիճակում գտնվող մարդու ըմբռնողությունից։
  • Զայրույթն ամենուրեք անպատեհ է, իսկ ամենից շատ՝ արդար գործի մեջ, որովհետև մթագնում ու պղտորում է այն։
  • Աշխարհում ապրել և ոչ մի բանով չզգացնել իր գոյությունը՝ դա ինձ սարսափելի է թվում։
  • Գրական աշխարհում մահ չկա, և մեռածները նույն կերպ խառնվում են մեր գործերին և աշխատում մեզ հետ միասին, ինչպես ողջերը։

Տես նաև

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  1. Փառանձեմ Վարդունի, ed (1974). Մտերիմ Խոսքեր. «Հայաստան» Հրատարակչություն. էջ 19. 
  2. Փառանձեմ Վարդունի, ed (1974). Մտերիմ Խոսքեր. «Հայաստան» Հրատարակչություն. էջ 147. 
Վիքիպեդիա
Վիքիպեդիա
Կարդացե՛ք Նիկոլայ Գոգոլ հոդվածը նաև Վիքիպեդիայում: