Սիդ

Վիքիքաղվածք-ից
«Սիդ» պիեսի առաջին հրատարակության շապիկը

«Սիդ» (ֆր.՝ Le Cid), ֆրանսիացի դրամատուրգ Պիեռ Կոռնեյլի տրագիկոմեդիան, որը լույս է տեսել 1636 թվականին։ Պիեսը հայերեն է թարգմանվել 1982 թվականին։ Թարգմանիչ՝ Հ․ Բախչինյան[1]։

Քաղվածքներ[խմբագրել]

Այրվում է ծածուկ և ավելի է դրանից եռում։

  • Այն բանին, ինչին մարդն արժանի չէ, չի կարող տիրել։
  • Հաղթության փառքը պիտի ձեռք բերել միայն վտանգով։

Մեր ամենամեծ խնդության մեջ էլ կա մի տխրություն.
Եվ միշտ էլ ինչ-որ մի չար կասկածանք, նման դեպքերում,
Բերկրանքով լցված մեր հոգիներին տագնապ է բերում։

  • Դու ինձ արժանի դարձար՝ վրեժդ լուծելով,

Ես քեզ արժանի կդառնմ՝ նույնը քեզ հատուցելով։

  • Քաջածին մարդիկ սկզբից ևեթ լինում են արի։
  • Եթե հիվանդը հրապուրված է իր հիվանդությամբ,

Նա ընդունում է ապաքինումը մեծ դժկամությամբ։

  • Հաճախ այն քայլը, որ հանցավոր է թվում մեզ այսօր,

Վաղը դառնում է շատ սովորական և օրինավոր։

  • Պատիվը մեկն է, իսկ սիրուհիներ՝ որքան որ կուզես։

Սերը հաճույք է, մինչդեռ պատիվը՝ պարտականություն։

  • Սակայն կենդանի օրինակի մեջ ուժ կա առավել։ Մեռած անցյալից հնարավոր չէ շատ բան սովորել։
  • Որքան էլ գործեք սխրանքներ վսեմ ու հերոսական, չի լինի արքան իր հպատակին երբեք պարտական։
  • Քաջածին հոգում արիությունը հասունանում է կարճ ժամանակում։
  • Պետք չէ նաև լինել անտարբեր.

Հաճախ դա սաստիկ վտանգավոր է և կորստաբեր։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել]

  1. Մ․ Հակոբջանյան (2014). Հայ թարգմանական գրականություն. հատոր Բ. Երևան: Հայաստանի ազգային գրապալատի հրատարակչություն. էջ 349. 


Աղբյուրներ[խմբագրել]

Վիքիպեդիա
Վիքիպեդիա
Կարդացե՛ք Սիդ հոդվածը նաև Վիքիպեդիայում: