«Սաադիի վերջին գարունը»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Սաադիի վերջին գարունը''', Ավետիք Իսահակյանի զրույցներից<ref>Լիլիթ, Երևան, Սովետական գրող, 1983</ref>։ |
'''Սաադիի վերջին գարունը''', Ավետիք Իսահակյանի զրույցներից<ref>Լիլիթ, Երևան, Սովետական գրող, 1983</ref>։ |
||
== Քաղվածքներ == |
== Քաղվածքներ == |
05:44, 7 Մարտի 2019-ի տարբերակ
Սաադիի վերջին գարունը, Ավետիք Իսահակյանի զրույցներից[1]։
Քաղվածքներ
- Ինչպես մատաղ աղջիկը ժպտում է գգվող սիրականին, այնպես էլ վարդը իր շրթերն է բանում առավոտյան հովիկին։
- Սիրող սիրտը լսում է այն բոլոր խոսքերը, որ մրմնջում են իրերը։ Աշխարհը լի է հնչուն դաշնակություններով։ Աշխարհը թրթռում է անվախճան և սիրավառ արբեցումով։
- Աշխարհը՝ առօրյա և միշտ հիսաքանչ, աշխարհը՝ հնօրյա և միշտ նորաստեղծ, հավիտենական մի անծանոթ հրապույրով առինքնող։
- Ինչու՞ վարդը հոտոտելիս խորհել նրա վաղանցուկ շնորհի մասին։ Պահի′ր հիշատակը բույրի և դյուրին կլինի մոռանալը, որ վարդը թառամած է վաղուց։
- Ծնվում ենք ակամա, ապրում ենք զարմացած, մեռնում ենք կարոտով…[2]։