Ֆրունզիկ Կիրակոսյան (փետրվարի 5, 1943, Ալավերդի — մարտի 17, 2012, Երևան), հայ բանաստեղծ, թարգմանիչ։
Քարե՜ արձան անշուք, ծարավ, որ էլ պետք չի ո՜չ մի բանի… Ինչ ունեի՝ կյանքը տարավ, էլ մահը ի՜նչ պիտի տանի[1]։
