«Ընկերություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիքաղվածք-ից
Content deleted Content added
No edit summary
Տող 34. Տող 34.
::''[[Ֆիննական առածներ]]''
::''[[Ֆիննական առածներ]]''


* Ընկերը նա է, ով քո մասին ամեն ինչ գիտի, սակայն, միևնույնն է, սիրում է քեզ<ref>[http://www.kiss.am/publ/m/pshychology/ynkerowtyan_masin_ays_8_mtqery_kognen_aveli_gnahatel_dez_tank_mardkanc/36-1-0-1261 Էլբերտ Հաբերդ]</ref>:
::''Էլբերտ Հաբերդ''
==Աղբյուրներ==
==Աղբյուրներ==
{{Reflist}}
{{Reflist}}

18:45, 21 փետրվարի 2016-ի տարբերակ

Ընկերաբար

Ընկերությունը համագործակցային և աջակցությամբ լի վերաբերմունքն է նշում երկու կամ ավելի մարդկանց միջև:

Քաղվածքներ

  • Միայն ընկերոջ ձեռքը կարող է սրտիցդ հանել փշերը[1]:
Կլոդ-Ադրիեն Հելվեցիուս
  • Ընտրիր վատ ճանապարհ, բայց ոչ վատ ընկեր[2]:
Ալեքսանդր Թամանյան
  • Ով իր համար ընկեր չի որոնում, նա ինքն իր թշնամին է[3]:
Շոթա Ռուսթավելի
  • Եթե նոր ընկերներ ես գտնում, հներին մի՛ մոռացիր[4]:
  • Ընկերը պետք է իր վրա վերցնի ընկերոջ վշտերի մի մասը[4]:
Էրազմ Ռոտերդամցի
Ընկերությունը տևում է այնքան ժամանակ, քանի դեռ ամեն մի ընկեր կարծում է, որ ինքը մյուսներից մի քիչ ավելի գերադաս է:
  • Ընկերությունը տևում է այնքան ժամանակ, քանի դեռ ամեն մի ընկեր կարծում է, որ ինքը մյուսներից մի քիչ ավելի գերադաս է:
Օնորե դե Բալզակ
  • Հաղթանակով արբենալուց հետո միշտ առաջ է գալիս մեծ կորուստի զգացումը, մեր թշնամին, մեր թշնամին մեռա՜ծ է։ Անգամ ընկերոջ կորուստը մենք այդքան խորունկ չենք ողբում - և այդ պատճառով՝ ավելի՜ բարձր։
  • Ամենաթունավոր նետերը արձակվում են նրա հետևից, ով իր ընկերոջից ազատվում է՝ անգամ չվիրավորելով նրան։::Ֆրիդրիխ Նիցշե
  • Իսկական ընկերությունը, ոնց որ ծովային հրեշ լինի, չգիտես, հնարած է, թե իրականում գոյություն ունի։
Արթուր Շոպենհաուեր
  • Ընկերը դա մեկ հոգի է, որ ապրում է տարբեր մարմիններում։
Արիստոտել
  • Երբե՛ք ընկերոջդ մի լքիր:
  • Ընկերությունը մարդկանց նմանեցնում է:
Ֆիննական առածներ
  • Ընկերը նա է, ով քո մասին ամեն ինչ գիտի, սակայն, միևնույնն է, սիրում է քեզ[5]:
Էլբերտ Հաբերդ

Աղբյուրներ

  1. Դոնարա Մարտիրոսյան, ed (2006). Աֆորիզմներ ֆրանսիական մտքի գանձարանից. «Մաշտոց». էջ 45. ISBN 99941-807-0-3. 
  2. Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան, ed (2001). Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 18. ISBN 99930-2-276-4. 
  3. Փառանձեմ Վարդունի, ed (1974). Մտերիմ Խոսքեր. «Հայաստան» Հրատարակչություն. էջ 96. 
  4. 4,0 4,1 Սուրեն Գրիգորյան, ed (2006). Ասույթներ. «Լուսաբաց հրատարակչատուն». էջ 160. 
  5. Էլբերտ Հաբերդ