Պեյո Յավորով
.jpg)
Պեյո Յավորով (1878, Չիրպան, Բուլղարիա - 1914, Սոֆիա, Բուլղարիա), բուլղարացի բանաստեղծ։
Քաղվածքներ
[խմբագրել]- Վտարանդինե՛ր, թշվա՜ռ բեկորներ,
- միշտ խիզա՛խ, բայց միշտ տառապա՜ծ ազգի,
- ահաբեկված մոր լքվա՜ծ զավակներ,
- զոհեր՝ պանծալի ու մե՜ծ սխրանքի.
- Օտա՜ր ափերում, մայր հողից հեռու,
- ավեր խրճիթում, անտե՜ր ու անսե՜ր,
- հարբու՜մ են նրանք, վերքը՝ սրտերում
- և երգում այնպե՛ս — լալիս են ասես…[1]
- Երբ ես գրեցի «Հայերը» եղերերգը, գրչածայրս թաթախում էի ոչ թե թանաքի մեջ, այլ հայ ժողովրդի վշտերի ու հուզմունքի ծովը… Գրում էի հուզված՝ այս բազմաչարչար աշխարհում փնտրելով մարդկայնություն և արդարություն։ Այսպես ծնվեց իմ «Արմենցին» 1899 թ.[2]:
Պեյո Յավորովի մասին
[խմբագրել]- Անկեղծ, մաքուր, բոցաշունչ ու անխոնջ հոգին տաճար է, որի մեջ է ամենից հեշտ լսել ճշմարտության հայտնությունը[2]։
- Մաձինի
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել]
