Եղիշե
Եղիշե (մոտ 400 — մոտ 480), հայ ոսկեդարյան գրող և պատմիչ։
Քաղվածքներ
[խմբագրել]- Յունարէնը մեղմ է, հռովմէական լեզուն՝ հզօր, հոներենը՝ ահաբեկող, ասորերէնը՝ աղերսական, պարսկերէնը՝ պերճ, ալաներէնը՝ գեղեցկազարդ, կոթերէնը՝ հեգնական, եգիպտերէնը՝ տափակախօս ու խաւարաձայն, հնդկերէնը՝ ճռուողական, հայերէնը՝ քաղցր, որ միաժամանակ կարող է միւս բոլոր լեզուներու յատկութիւնները ամփոփեր իր մէջ[1]։
- Առյուծը վանդակի մեջ էլ առյուծի սիրտ ունի[2]։
- «Մահ ոչ իմացյալ մահ է, մահ իմացյալ՝ անմահություն։»[3]
- Վարդան Զորավարի մասին
- Լաւ է կոյր աչօք, քան կոյր մտօք[4]։
- Միաբանությունը բարի գործերի մայրն է, իսկ անմիաբանությունը՝ չար գործերի ծնունդը[5]։
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- ↑ Լեւոն Լաճիկեան եւ Սուրեն Շէրիք, ed (2007). Ներբող Մայրենիին. Հեղինակային հրատարակութիւն. էջ 48. ISBN 978-99930-4-9203-3.
- ↑ Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան, ed (2001). Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 7. ISBN 99930-2-276-4.
- ↑ Փառանձեմ Վարդունի, ed (1974). Մտերիմ Խոսքեր. «Հայաստան» Հրատարակչություն. էջ 33.
- ↑ «Հայերէն բացատրական բառարան», Ստեփան Մալխասյանց։ ՀՍՍՀ Պետ․ Հրատ․, Երևան, 1945, Հատոր 4, Ցուցակ 3, Էջ 637․
- ↑ Թևավոր խոսքեր, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989
