Տաղարան
Տաղարան, Եղիշե Չարենցի բանաստեղծությունների ժողովածուներից։ Գրվել է 1920-21 թվականներին, նվիրված է Չարենցի կնոջը՝ Արփենիկին։
Քաղվածքներ
[խմբագրել]- Ինչքան որ հուր կա իմ սրտում — բոլորը քեզ.
- Ինչքան կրակ ու վառ խնդում — բոլորը քեզ.—
- Բոլո՜րը տամ ու նվիրեմ, ինձ ո՛չ մի հուր թող չմնա՝
- Դո՜ւ չմրսես ձմռան ցրտում.— բոլո՜րը քեզ...
- Ասավ՝ Չարենց, էս գոզալից սրտիս մե հին մրմուռ մնաց.
- Սիրտս վառվեց, մոխիր դարձավ՝ ինքը կրակ ու հուր մնաց.—
- Դո՛ւ էլ նրա գովքը արա, որ գա՝ օսկե մազը ձեռին։
- Եվ էն սրտին, որ իր խորքում սիրո երգեր ունի ու սեր—
- Ես էն սրտին դրախտային մրգերի բաղ պիտի ասեմ։
- Կուզեմ հիմի փչե զուռնեն — հարբած ըլիմ մինչև էգուց.
- Ամեն մարդու ընկեր ըլիմ — ու բաց ըլիմ մինչև էգուց։
- Էլի գարուն կգա, կբացվի վարդը,
- Սիրեկանը էլի յարին կմնա։
- Կփոխվին տարիքը, կփոխվի մարդը,
- Բլբուլի երգն էլի՛ սարին կմնա։
- Ամեն տեսակ երգ երգեցի — ամենից լավ տաղն է էլի,
- Սայաթ-Նովի դրախտային, անմահական խա՛ղն է էլի։
- Սրտիդ ուզած տեղը միակ — սիրեկանի թաղն է էլի։
- Վա՜յ քեզ, Չարենց, լա՛վ իմացի, ականջ արա սիրեկանին
- Ամեն բանից լավ ու անուշ սիրեկանի դաղն է էլի։
- Դարերի հիացմունքը վսեմ տաղերիդ համար է, ասին։
- Կյանքիս նման հեռու մարդիկ, անանուն ու անծանոթ,
- Ձե՛զ կթողնեմ երգերս այս՝ կյանքս երազ — ու կերթամ։
- Հազար ու մե վերք ես տեսել — էլի՛ կտեսնես,
- Հազար խալխի ձեռք ես տեսել — էլի՛ կտեսնես։ - Հայաստանին
- Նարեկացի, Շնորհալի, Նաղաշ Հովնաթան—
- Ինչքա՜ն հանճար, խելք ես տեսել— էլի՛ կտեսնես։
- Քո Չարենցին լեզու տվող երկի՛ր Հայաստան,
- Հազա՛ր ու մե ե՛րգ ես տեսել — էլի՛ կտեսնես։ - Հայաստանին
- Իմ կարոտած սրտի համար ո՛չ մի ուրիշ հեքիաթ չկա․
- Նարեկացու, Քուչակի պես լուսապսակ ճակատ չկա․
- Աշխա՛րհ անցի՛ր, Արարատի նման ճերմակ գագաթ չկա․
- Ինչպես անհաս փառքի ճամփա՝ ես իմ Մասիս սա՛րն եմ սիրում։