Կարմիրը և սևը

Վիքիքաղվածք-ից

«Կարմիրը և սևը», ֆրանսիացի գրող Ստենդալի վեպը, որ հրատարակվել է 1830 թվականին։

Քաղվածքներ[խմբագրել]

  • Առաջ ես խենթ էի, դրա համար էլ հիմա իմաստուն եմ։
  • Ով արդարանում է, նա ինքն իրեն մատնում է։
  • Վտանգավոր է խոստովանություններ անել ամուսնուն, որը վերջի վերջո կնոջ տերն է։
  • Հոգու մաքրությունը, ամեն տեսակ ատելավառ զգացումների բացակայությունը երկարաձգում են, անշուշտ, երիտասարդության տևողությունը։
  • Սա է իմ քաղաքականությունը. ես սիրում եմ երաժշտություն, գեղանկարչություն, իսկ լավ գիրքը ինձ համար մի մեծ իրադարձություն է։
  • Սիրուն կանանց մեծ մասի մոտ ամենից առաջ դեմքն է, որ ծերանում է…
  • Ճանապարհորդը հասնելով ամենաբարձր սարի գագաթին` մեծ հաճույքով հանգստանում է այդ բարձրունքում։ Բայց մի՞թե նա երջանիկ կլինի, եթե նրան ստիպել հավերժ հանգստանալ…
  • Հենց քահանայի համար է այն ասացվածքը թե` մարդ է, որ կարժանացնե իր պաշտոնը։
  • Խոսքը մարդուն տրված է` իր մտքերը թաքցնելու համար։
  • Պետք է բախտի տիրանալ այս երկրի վրա կամ մյուս աշխարհում. միջին ճամփա չկա։
  • Անկարելի է սիրել առանց հավասար լինելու..
  • Սերը հավասարություն չի որոնում, այլ ստեղծում է։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Վիքիպեդիա
Վիքիպեդիա
Կարդացե՛ք «Կարմիրն ու սևը» հոդվածը նաև Վիքիպեդիայում: