Վանիկ Սանթրյան
Վանիկ Ալեքսանի Սանթրյան (Վանյա Սանթրյան, հունվարի 16, 1935, Թաղավարդ-մարտի 18, 2017), հայ արձակագիր, հրապարակագիր, գեղանկարիչ։ ՀՀ վաստակավոր լրագրող (2010)։
Քաղվածքներ[խմբագրել]
- Սեղանի շուրջը տեր ու ծառա չկա, զվարճանալ թույլատրվում է բոլորին[1]։
- Մեծերը չեն մեռնում, մեծերը լույս են դառնում[1]։
- Ազգավնաս ու չար գործի համար անպատիժ չի մնա ոչ-ոք, եթե անգամ նա արքան է կամ կաթողիկոսը հայոց[1]։
- Ամեն ոք պիտի բարի հիշատակ թողնի եկողաց, - այնպիսի գործ մնայուն, որ հետնորդաց պատճառի հիացմունք[1]։
- Ճանաչումը սահման չունի, քանզի անսահման է բնությունը[1]։
- Անձին պիտի խոր հարգանք տածել, նվիրվել անսահման, և նա քեզ կտանի գիտության անհայտ ու հետաքրքրական ճամփաներով[1]։
- Գիտությունը զենք է ու զորաբանակ։ Ուրիշ արքաներ կգան ու կանցնեն, գիտուն միտքը կմնա, գիտուն միտքը լույս կտա և ոչ թե թրի փայլը[1]։
- Ճշմարիտ գիտությունը մարդուն վախ չի բերի, վնաս չի բերի[1]։
- Կռիվը երբեք խոսքով չեն դադարեցնում, այլ՝ զենքով։ Կա և՛ խոսք, որ ուժեղ է նետից[1]։
- Հողդ արցւնքներով չես պահի[1]։
- Մարդուս միտքը հավասար չի կիսված չարի ու բարու միջև։ Չարի բաժինը շատ է[1]։
- Արծաթի փայլն աչք է կուրացնում, միտքը՝ պղտորում[1]։
- Միևնույն է՝ անցյալից չես փախչի, թեկուզ չար լինի անցյալն այդ։ Ե՛տ դարձիր դեպի օրերը հեռավոր[1]։
- Օտարի օճառը մեր ձեռքը չի լվանա, օտարի դեղը մեր վերքին դարման չի անի[1]։
- Սերը չեն շահում, սերը նվաճում են։ Եվ նվաճում են ուժով ու միասնությամբ[1]։
- Միաբան լինենք. սա է մեր ուժը[1]։
- Ազգը կա՛, ազգը կմնա՛: Ինչպես քարն է մնում դաժան հողմերի արշավելուց հետո[1]։
- Օտար տիրողը միշտ էլ թշնամի է, նվաճողը օտար է միշտ[1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել]
