Տասներկու աթոռ
Արտաքին տեսք
«Տասներկու աթոռ» (ռուսերեն՝ «Двенадцать стульев»), դասական երգիծական վեպ, որի հեղինակներն են Իլյա Իլֆը և Եվգենի Պետրովը։ Գիրքը լույս է տեսել 1928 թվականին, և հետագայում նրա հիման վրա նկարահանվել է «12 աթոռ» ֆիլմը։ Շարունակությունը «Ոսկե հորթը» վեպն է։
Գլուխ ԼԸ՝ Արտաքսում դրախտից
[խմբագրել]- - Այդպե՜ս, - ասաց Բենդերը։ - Համենայն դեպս ինչ-որ բան գտանք։
- Իպոլիտ Մատվեևիչը հանեց գրպանից արկղիկը և ապուշ կտրած նայեց նրա վրա։
- - Տվե՛ք, տվե՛ք։ Ի՞նչ եք աչքներդ չռել։
- Արկղիկը բացեցին։ Հատակին ընկած էր մետաղյա կանաչ թերթիկ հետևյալ մակագրությամբ․
ՍՈՒՅՆ ԿԻՍԱԲԱԶԿԱԹՈՌՈՎ ՎԱՐՊԵՏ ՀԱՄԲՍԸ Սկսում է կահույքի նոր պարտիա 1865 թ․ Սանկտ Պետերբուրգ։
- Օստապն այդ մակագրությունը կարդաց բարձրաձայն։
- - Իսկ ադամանդներն ու՞ր են, - հարցրեց Իպոլիտ Մատվեևիչը։
- - Դուք զարմանալի կերպով շուտ եք գլխի ընկնում, տաբուրետկաների հետևից ընկած որսո՛րդ։ Ադամանդը, ինչպես տեսնում եք, չկա։