«Վարդգես Պետրոսյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 34. | Տող 34. | ||
*Սա հեքիաթներով կերակրվող սերունդ չի. նրանց կծու-թթու ուտելիք է հարկավոր<ref>{{cite book |title=Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան|editor=Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|ISBN=99930-2-276-4|year=2001|page=50}}</ref>: |
*Սա հեքիաթներով կերակրվող սերունդ չի. նրանց կծու-թթու ուտելիք է հարկավոր<ref>{{cite book |title=Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան|editor=Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան|publisher=Զանգակ-97 հրատարակչություն|ISBN=99930-2-276-4|year=2001|page=50}}</ref>: |
||
* Ամեն [[մարդ]] ծնվում է կարևոր, մեծ մի բանի համար<ref>Վարդգես Պետրոսյան: Կրակե շապիկ:Վեպ.-Երևան:Սովետ գրող, 1986.-592 էջ, (էջ 31)</ref>: |
|||
* Պատմական նյութ մարմնավորել չի նշանակում կտրված լինել իր ժամանակից, որովհետև ժամանակները կապված են իրար հետ արմատներով<ref>Վարդգես Պետրոսյան: Կրակե շապիկ, (էջ 75)</ref>: |
|||
* Կոտրվում է միայն ուժեղը: Թույլը ճկվում է, երկարում, կարճանում, հարմարվում<ref>Վարդգես Պետրոսյան: Կրակե շապիկ, (էջ 116)</ref>: |
|||
* Խղճալ նշանակում է իսկապես սիրել մարդուն, նշանակում է խնայել նրան, այսինքն, չհարկադրել մաչդուն անելու մի բան, որ դեմ է նրա [[Խիղճ|խղճին]], համոզմունքներին<ref>Վարդգես Պետրոսյան: Կրակե շապիկ, (էջ 117)</ref>: |
|||
* Մահախոսականը գրողի վաստակի վավերացումն է<ref>Վարդգես Պետրոսյան: Կրակե շապիկ, (էջ 151)</ref>: |
|||
* Երբեմն թշնամիները նկատում են այնպիսի թուլություններ, որ բարեկամը չի տեսնում<ref>Վարդգես Պետրոսյան: Կրակե շապիկ, (էջ 154)</ref>: |
|||
==Աղբյուրներ== |
==Աղբյուրներ== |
||
{{ծանցանկ}} |
{{ծանցանկ|2}} |
||
{{վիքիպեդիա}} |
{{վիքիպեդիա}} |
||
05:19, 5 փետրվարի 2016-ի տարբերակ
Վարդգես Պետրոսյան (1932 - 1994), հայ գրող և բանաստեղծ:
Քաղվածքներ
- «Բարեկամություն» փողոցի վրա հարևանը սպանել է հարևանին[1]:
- Մարդու շորերը և կոշիկները ևս հոգնում են: Միայն նրանց հոգնածությունը կոչվում է մաշվել, իսկ մարդունը մահ[1]:
- Մարդիկ ուզում են թռչուններին անգամ հասկանալ, երբ իրար հասկանալ չեն կարող[1]:
- Պատմությունը գրատախտակ չի, որ չուզածդ բանաձևը ջնջես[1]:
- Ամենափառավոր անցյալի պատն էլ, եթե այդ պատին քարեր չեն ավելանում, փոխվում է ավերակի, պատում է մոլախոտով, դառնում է փոշի և հուշ[1]:
- Երջանիկ էր զամբիկը, նրա պես ո՞վ կարող էր վազել: Բայց անհեռատես տերը նրան լծեց սայլին՝ խորտակելով արշավի համար ծնված մի փայլուն ապագա: Վա՜յ նրան, ով կյանքի նախաշեմին հանձնվի նման սայլապանի[1]:
- Եթե թեկուզ երկուսը կարող են մեռնել սիրո համար, ուրեմն մարդկությունը իրավունք ունի դեռ ապրելու[2]:
- Բոլոր մարդիկ էլ կարոտ են բնական վիճակների: Ամենքին էլ երևի ճնշում են պայմանականությունները, ձևացնելը[2]:
- Խոսել մարդիկ սովորում են մեկ-երկու տարում: Իսկ մնացած տարիներին փորձում են լռել սովորել, որը մարդուն կարգին չի հաջողվում[2]:
- Բժիշկն ասաց. «Լիմոն է հարկավոր»: Հարյուր հատ բերեցին, մեկն էլ էր շատ հիվանդի համար[3]:
- Մարդու կյանքը լուցկու տուփ է, որտեղ կամաց-կամաց ավելանում են այրված հատիկները[3]:
- Ներսես Աշտարակեցին երբեմն գալիս էր, խոնարհվում տապանաքարերին, աղոթում: Այդ րոպեներին նա Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը չէր, այլ հնազանդ որդի՝ որբ ու անպաշտպան[3]:
- Մարդը ջրի նման բան է, եթե շարժվեց, կզուլալվի, ինքն իրեն կմաքրվի, եթե կանգնեց, անշարժացավ, կհոտի, կնեխի[4]:
- «Անստորագիր նամակ», կարծում եմ անստորագիր բառի արմատը պետք է, որ «ստոր»-ը լինի[5]:
- Սա հեքիաթներով կերակրվող սերունդ չի. նրանց կծու-թթու ուտելիք է հարկավոր[6]:
- Ամեն մարդ ծնվում է կարևոր, մեծ մի բանի համար[7]:
- Պատմական նյութ մարմնավորել չի նշանակում կտրված լինել իր ժամանակից, որովհետև ժամանակները կապված են իրար հետ արմատներով[8]:
- Կոտրվում է միայն ուժեղը: Թույլը ճկվում է, երկարում, կարճանում, հարմարվում[9]:
- Խղճալ նշանակում է իսկապես սիրել մարդուն, նշանակում է խնայել նրան, այսինքն, չհարկադրել մաչդուն անելու մի բան, որ դեմ է նրա խղճին, համոզմունքներին[10]:
- Մահախոսականը գրողի վաստակի վավերացումն է[11]:
- Երբեմն թշնամիները նկատում են այնպիսի թուլություններ, որ բարեկամը չի տեսնում[12]:
Աղբյուրներ
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան, ed (2001). Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 16. ISBN 99930-2-276-4.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան, ed (2001). Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 38. ISBN 99930-2-276-4.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան, ed (2001). Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 39. ISBN 99930-2-276-4.
- ↑ Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան, ed (2001). Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 47. ISBN 99930-2-276-4.
- ↑ Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան, ed (2001). Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 49. ISBN 99930-2-276-4.
- ↑ Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան, ed (2001). Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 50. ISBN 99930-2-276-4.
- ↑ Վարդգես Պետրոսյան: Կրակե շապիկ:Վեպ.-Երևան:Սովետ գրող, 1986.-592 էջ, (էջ 31)
- ↑ Վարդգես Պետրոսյան: Կրակե շապիկ, (էջ 75)
- ↑ Վարդգես Պետրոսյան: Կրակե շապիկ, (էջ 116)
- ↑ Վարդգես Պետրոսյան: Կրակե շապիկ, (էջ 117)
- ↑ Վարդգես Պետրոսյան: Կրակե շապիկ, (էջ 151)
- ↑ Վարդգես Պետրոսյան: Կրակե շապիկ, (էջ 154)
