«V նշանակում է Վենդետա (ֆիլմ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիքաղվածք-ից
Content deleted Content added
No edit summary
Տող 5. Տող 5.
=== V ===
=== V ===
* ''Նոյեմբերի 5-ի հռչակագիր''
* ''Նոյեմբերի 5-ի հռչակագիր''
:-Բարի երեկո, Լոնդո՛ն: Նախ, ներողութուն հեռուստաալիք ներխուժելու համար: Ես, ինչպես ձեզնից շատերը, հասկանում եմ, թե ինչքան հարմար է ամենօրյա առօրյա, ինչքան անվտանգ է լավ ծանոթ միօրինակությունը, ինչքան հանգիստ է կրկնությունը: Ես վայելում էի դա, ինչպես ցանկացած մարդ: Բայց անցյալի որոշ իրադարձություններ, որոնք սովորաբար կապված են ինչ-որ մեկի մահվան կամ դաժան, արյունահեղ պայքարի հետ, մնում են մարդկանց հիշողության մեջ, որոնք նշում են դրանք հատուկ տոներով, և ես մտածեցի, որ մենք կարող ենք նշել նոյեմբերի 5-ը՝ մի ամսաթիվ, որ ներկայում, ցավոք, մոռացվել է: Եկեք շեղվենք առօրյա կյանքից ու մի քիչ զրուցենք: Կգտնվեն, իհարկե, այնպիսի մարդիկ, ովքեր չեն ցանականում, որ մենք շփվենք: Ես ենթադրում եմ, որ այս պահին արդեն հեռախոսով հրամաններ են տրվում, և զինված մարդիկ շուտով կգնան դրանք կատարելու: Ինչու՞: Որովհետև թեկուզև բառերի փոխարեն կարելի է օգտագործել մականներ, սակայն բառերը երբեք չեն կորցնում իրենց ուժը, բառերն իմաստ են հաղորդում և ճշմարտությունը հասցնում են նրանց, ովքեր լսում են: Իսկ [[ճշմարտություն]]ը պարզ է. մեր երկրում կատարվում է ինչ-որ սխալ, ինչ-որ սարսափելի բան: [[Դաժանություն]] ու անարդարություն, անհամբերություն ու ընկճվածություն: Մի երկրում, որտեղ երբևէ եղել է այլախոհության ազատություն, որտեղ մարդը կարող էր ասել այն, ինչ մտածում է, այժմ իշխում են գրաքննությունն ու համընդհանուր վերահսկողությունը, որոնք ստիպում են ենթարկվել ու չհակառակվել: Ինչպե՞ս պատահեց սա: Ու՞մ մեղքով: Անկասկած, ոմանք այս ամենի համար մեղավոր են ավելի շատ, քան մյուսները, և նրանցից ժամանակին պատասխան կպահանջվի, այնուամենայնիվ ընդունենք ճշմարտությունը. եթե դուք ուզում եք տեսնել մեղավորին, բավական է նայել հայելու մեջ: Ես հասկանում եմ, թե ինչու եք դուք այդպես վարվել, ես գիտեմ՝ դուք վախենում էիք: Ո՞վ չէր վախենա պատերազմից, ահաբեկչությունից, հիվանդություններից: Հազարավոր աղետներ կարծես պայմանավորվել էին շեղել ձեզ ճիշտ ուղուց և զրկել առողջ դատողությունից: Վախը հաղթեց ձեզ, և դուք ահաբեկված վազեցիք ներկայիս կանցլեր Ադամ Սատլերի մոտ: Նա ձեզ խոստացավ կարգուկանոն, խոստացավ խաղաղություն և փոխարենը պահանջեց միայն ձեր լուռ, հնազանդ համաձայնությունը: Երեկ երեկոյան ես խախտեցի լռությունը, ես ոչնչացրի Օլդ Բեյլիին, որպեսզի հիշեցնեմ մեր երկրին այն մասին, ինչը նա մոռացել է: Ավելի քան չորս հարյուր տարի առաջ իսկական քաղաքացին մտադրվեց հիշողության մեջ հավիտյան ամրագրել մեր նոյեմբերի -ը: Նա հույս ուներ հիշեցնել աշխարհին, որ ազնվությունը, արդարությունն ու ազատությունը միայն բառեր չէն: Դրանք կյանքի սկզբունքներ են: Այսպիսով՝ եթե դուք ոչինչ չեք նկատում, եթե ներկայիս իշխանության հանցանքները ձեզ համար աննկատելի են, կարող եք անտեսել նոյեմբերի 5-ը, բայց եթե դուք տեսնում եք այն, ինչ ես եմ տեսնում, եթե դուք զգում եք այն, ինչ ես եմ զգում, եթե ձեզ համար թանկ է այն, ինչ թանկ է ինձ համար, ապա ես ձեզ առաջարկում եմ միանալ ինձ: Ուղիղ մեկ տարի անց Խորհրդարանի մուտքի մոտ, ու այդ ժամանակ մենք կկազմակերպենք այնպիսի նոյեմբերի 5, որը այլևս երբեք չի մոռացվի:
:-Բարի երեկո, Լոնդո՛ն: Նախ, ներողութուն հեռուստաալիք ներխուժելու համար: Ես, ինչպես ձեզնից շատերը, հասկանում եմ, թե ինչքան հարմար է ամենօրյա առօրյա, ինչքան անվտանգ է լավ ծանոթ միօրինակությունը, ինչքան հանգիստ է կրկնությունը: Ես վայելում էի դա, ինչպես ցանկացած մարդ: Բայց անցյալի որոշ իրադարձություններ, որոնք սովորաբար կապված են ինչ-որ մեկի մահվան կամ դաժան, արյունահեղ պայքարի հետ, մնում են մարդկանց հիշողության մեջ, որոնք նշում են դրանք հատուկ տոներով, և ես մտածեցի, որ մենք կարող ենք նշել նոյեմբերի 5-ը՝ մի ամսաթիվ, որ ներկայում, ցավոք, մոռացվել է: Եկեք շեղվենք առօրյա կյանքից ու մի քիչ զրուցենք: Կգտնվեն, իհարկե, այնպիսի մարդիկ, ովքեր չեն ցանականում, որ մենք շփվենք: Ես ենթադրում եմ, որ այս պահին արդեն հեռախոսով հրամաններ են տրվում, և զինված մարդիկ շուտով կգնան դրանք կատարելու: Ինչու՞: Որովհետև թեկուզև բառերի փոխարեն կարելի է օգտագործել մականներ, սակայն բառերը երբեք չեն կորցնում իրենց ուժը, բառերն իմաստ են հաղորդում և ճշմարտությունը հասցնում են նրանց, ովքեր լսում են: Իսկ [[ճշմարտություն]]ը պարզ է. մեր երկրում կատարվում է ինչ-որ սխալ, ինչ-որ սարսափելի բան: [[Դաժանություն]] ու անարդարություն, անհամբերություն ու ընկճվածություն: Մի երկրում, որտեղ երբևէ եղել է այլախոհության ազատություն, որտեղ մարդը կարող էր ասել այն, ինչ մտածում է, այժմ իշխում են գրաքննությունն ու համընդհանուր վերահսկողությունը, որոնք ստիպում են ենթարկվել ու չհակառակվել: Ինչպե՞ս պատահեց սա: Ու՞մ մեղքով: Անկասկած, ոմանք այս ամենի համար մեղավոր են ավելի շատ, քան մյուսները, և նրանցից ժամանակին պատասխան կպահանջվի, այնուամենայնիվ ընդունենք ճշմարտությունը. եթե դուք ուզում եք տեսնել մեղավորին, բավական է նայել հայելու մեջ: Ես հասկանում եմ, թե ինչու եք դուք այդպես վարվել, ես գիտեմ՝ դուք վախենում էիք: Ո՞վ չէր վախենա պատերազմից, ահաբեկչությունից, հիվանդություններից: Հազարավոր աղետներ կարծես պայմանավորվել էին շեղել ձեզ ճիշտ ուղուց և զրկել առողջ դատողությունից: Վախը հաղթեց ձեզ, և դուք ահաբեկված վազեցիք ներկայիս կանցլեր Ադամ Սատլերի մոտ: Նա ձեզ խոստացավ կարգուկանոն, խոստացավ խաղաղություն և փոխարենը պահանջեց միայն ձեր լուռ, հնազանդ համաձայնությունը: Երեկ երեկոյան ես խախտեցի լռությունը, ես ոչնչացրի Օլդ Բեյլիին, որպեսզի հիշեցնեմ մեր երկրին այն մասին, ինչը նա մոռացել է: Ավելի քան չորս հարյուր տարի առաջ իսկական քաղաքացին մտադրվեց հիշողության մեջ հավիտյան ամրագրել մեր նոյեմբերի -ը: Նա հույս ուներ հիշեցնել աշխարհին, որ ազնվությունը, արդարությունն ու ազատությունը միայն բառեր չեն: Դրանք կյանքի սկզբունքներ են: Այսպիսով՝ եթե դուք ոչինչ չեք նկատում, եթե ներկայիս իշխանության հանցանքները ձեզ համար աննկատելի են, կարող եք անտեսել նոյեմբերի 5-ը, բայց եթե դուք տեսնում եք այն, ինչ ես եմ տեսնում, եթե դուք զգում եք այն, ինչ ես եմ զգում, եթե ձեզ համար թանկ է այն, ինչ թանկ է ինձ համար, ապա ես ձեզ առաջարկում եմ միանալ ինձ: Ուղիղ մեկ տարի անց Խորհրդարանի մուտքի մոտ, ու այդ ժամանակ մենք կկազմակերպենք այնպիսի նոյեմբերի 5, որը այլևս երբեք չի մոռացվի:


* Այս դիմակի տակ միայն մարմին չէ: Այս դիմակի տակ գաղափար է, միստր Կրիդի, իսկ գաղափարների համար գնդակները սարսափելի չէն:
* Այս դիմակի տակ միայն մարմին չէ: Այս դիմակի տակ գաղափար է, միստր Կրիդի, իսկ գաղափարների համար գնդակները սարսափելի չեն:


* Առանց պարի հեղափոխությունը չարժի այնքան, որ այն սկսեն:
* Առանց պարի հեղափոխությունը չարժի այնքան, որ այն սկսեն:

11:51, 28 հունվարի 2016-ի տարբերակ

Պատկեր:Vendetta 2014-06-20 20-23.jpg

V նշանակում է Վենդետա (անգլ.՝ V for Vendetta), անտիուտոպիա ժանրի գերմանական-ամերիկյան ֆիլմ` նկարահանված Ալան Մուրի համանուն վեպի հիման վրա[1]։

Քաղվածքներ

V

  • Նոյեմբերի 5-ի հռչակագիր
-Բարի երեկո, Լոնդո՛ն: Նախ, ներողութուն հեռուստաալիք ներխուժելու համար: Ես, ինչպես ձեզնից շատերը, հասկանում եմ, թե ինչքան հարմար է ամենօրյա առօրյա, ինչքան անվտանգ է լավ ծանոթ միօրինակությունը, ինչքան հանգիստ է կրկնությունը: Ես վայելում էի դա, ինչպես ցանկացած մարդ: Բայց անցյալի որոշ իրադարձություններ, որոնք սովորաբար կապված են ինչ-որ մեկի մահվան կամ դաժան, արյունահեղ պայքարի հետ, մնում են մարդկանց հիշողության մեջ, որոնք նշում են դրանք հատուկ տոներով, և ես մտածեցի, որ մենք կարող ենք նշել նոյեմբերի 5-ը՝ մի ամսաթիվ, որ ներկայում, ցավոք, մոռացվել է: Եկեք շեղվենք առօրյա կյանքից ու մի քիչ զրուցենք: Կգտնվեն, իհարկե, այնպիսի մարդիկ, ովքեր չեն ցանականում, որ մենք շփվենք: Ես ենթադրում եմ, որ այս պահին արդեն հեռախոսով հրամաններ են տրվում, և զինված մարդիկ շուտով կգնան դրանք կատարելու: Ինչու՞: Որովհետև թեկուզև բառերի փոխարեն կարելի է օգտագործել մականներ, սակայն բառերը երբեք չեն կորցնում իրենց ուժը, բառերն իմաստ են հաղորդում և ճշմարտությունը հասցնում են նրանց, ովքեր լսում են: Իսկ ճշմարտությունը պարզ է. մեր երկրում կատարվում է ինչ-որ սխալ, ինչ-որ սարսափելի բան: Դաժանություն ու անարդարություն, անհամբերություն ու ընկճվածություն: Մի երկրում, որտեղ երբևէ եղել է այլախոհության ազատություն, որտեղ մարդը կարող էր ասել այն, ինչ մտածում է, այժմ իշխում են գրաքննությունն ու համընդհանուր վերահսկողությունը, որոնք ստիպում են ենթարկվել ու չհակառակվել: Ինչպե՞ս պատահեց սա: Ու՞մ մեղքով: Անկասկած, ոմանք այս ամենի համար մեղավոր են ավելի շատ, քան մյուսները, և նրանցից ժամանակին պատասխան կպահանջվի, այնուամենայնիվ ընդունենք ճշմարտությունը. եթե դուք ուզում եք տեսնել մեղավորին, բավական է նայել հայելու մեջ: Ես հասկանում եմ, թե ինչու եք դուք այդպես վարվել, ես գիտեմ՝ դուք վախենում էիք: Ո՞վ չէր վախենա պատերազմից, ահաբեկչությունից, հիվանդություններից: Հազարավոր աղետներ կարծես պայմանավորվել էին շեղել ձեզ ճիշտ ուղուց և զրկել առողջ դատողությունից: Վախը հաղթեց ձեզ, և դուք ահաբեկված վազեցիք ներկայիս կանցլեր Ադամ Սատլերի մոտ: Նա ձեզ խոստացավ կարգուկանոն, խոստացավ խաղաղություն և փոխարենը պահանջեց միայն ձեր լուռ, հնազանդ համաձայնությունը: Երեկ երեկոյան ես խախտեցի լռությունը, ես ոչնչացրի Օլդ Բեյլիին, որպեսզի հիշեցնեմ մեր երկրին այն մասին, ինչը նա մոռացել է: Ավելի քան չորս հարյուր տարի առաջ իսկական քաղաքացին մտադրվեց հիշողության մեջ հավիտյան ամրագրել մեր նոյեմբերի -ը: Նա հույս ուներ հիշեցնել աշխարհին, որ ազնվությունը, արդարությունն ու ազատությունը միայն բառեր չեն: Դրանք կյանքի սկզբունքներ են: Այսպիսով՝ եթե դուք ոչինչ չեք նկատում, եթե ներկայիս իշխանության հանցանքները ձեզ համար աննկատելի են, կարող եք անտեսել նոյեմբերի 5-ը, բայց եթե դուք տեսնում եք այն, ինչ ես եմ տեսնում, եթե դուք զգում եք այն, ինչ ես եմ զգում, եթե ձեզ համար թանկ է այն, ինչ թանկ է ինձ համար, ապա ես ձեզ առաջարկում եմ միանալ ինձ: Ուղիղ մեկ տարի անց Խորհրդարանի մուտքի մոտ, ու այդ ժամանակ մենք կկազմակերպենք այնպիսի նոյեմբերի 5, որը այլևս երբեք չի մոռացվի:
  • Այս դիմակի տակ միայն մարմին չէ: Այս դիմակի տակ գաղափար է, միստր Կրիդի, իսկ գաղափարների համար գնդակները սարսափելի չեն:
  • Առանց պարի հեղափոխությունը չարժի այնքան, որ այն սկսեն:
  • Ժողովորդը չպիտի վախենա իշխանութունից, իշխանությունը պիտի վախենա ժողովրդից:

Իվի Հեմոնդ (Evey Hammond)

  • Ի՞նչ մարդ էր նա: Ես գիտեմ՝ դավադրին կոչում էին Գայ Ֆոքս, և 1905 թվականին նա փորձեց պայթեցնել Խորհրդարանը: Բայց ո՞վ էր նա իրականում: Ինչպիսի՞ն էր նա: Մեզ սովորեցնում են հիշել ոչ թե մարդուն, այլ գաղափարը: Քանզի մարդը թույլ է: Նրան կարող են բռնել, կարող են սպանել ու մոռացության մատնել: Բայց գաղափարը 400 տարի հետո էլ կարող է փոխել աշխարհը: Ես իմ անձնական փորձից գիտեմ, թե ինչպիսին է գաղափարի ուժը: Ես տեսել եմ, թե ինչպես են գաղափարի անունից սպանություններ կատարում, ինչպես էին մարդիկ գնում մահվանն ընդառաջ: Բայց գաղափարը չի կարելի համբուրել, նրան չի կարելի դիպչել, գրկել: Գաղափարը չի կարող արնահոսել: Նա ցավ չի զգում: Գաղափարը չի կարող սիրել: Այնպես որ գաղափարը չէ իմ սգի պատճառը, այլ մարդը: Նրա պատճառով եմ ես հիշում նոյեմբերի 25-ը: Նրան ես երբեք չեմ մոռանա:
  • Իզուր չէ, որ ես հիշում եմ նոյեմբերի 5-ն ու վառոդի դավադրությունը: Անցնում են դարեր, սակայն սուգն ու կարոտը միշտ մնում են ինձ հետ:
  • Իմ հայրը գրող էր: Նա Ձեզ դուր կգար: Նա կարծում էր, որ նկարչի համար սուտը ճշմարտությունը բացահայտելու միջոց է, իսկ քաղաքական գործչի համար՝ ճշմարտությունը թաքցնելու:
  • Մայրս ուզում էր արտագաղթել: Իսկ հայրս չէր ուզում: Նա ասաց. «Եթե մենք փախչենք, նշանակում է՝ նրանք հաղթեցին»: Կհաղթեն... կարծես թե դա խաղ էր:
  • Ես չեմ ուզում ամբողջ ժամանակ վախենալ, բայց... չի ստացվում: Ես գիտեմ, որ մեր աշխարհը սարսափելի է, հավատացե՛ք, ես գիտեմ դա բոլորից լավ: Ահա թե ինչու ես ուզում եմ խնդրել՝ եթե ես կարող եմ օգնել փոխել այն, դուք ինձ միայն ասեք:

Ուիլյամ Ռոքֆուդ

  • Մեր պատմությունը, ինչպես բոլոր նման պատմությունները, կսկսվիերիտասարդ քաղաքական գործչի հայտնությամբ: Նա խիստ հավատացյալ է և միացել է պահպանողական կուսակցությանը: Նա չափազանց նպատակասլաց է, իսկ քաղաքական էթիկան նրան չի հետաքրքրում: Ինչքան շատ իշխանություն է նա ստանում, այնքան այնքան ուժեղանում է նրա ֆանատիզմը, և այնքան ագրեսիվ են դառնում նրա կողմնակիցները: Վերջապես նրա կուսակցությունն սկսում է հատուկ նախագիծ հանուն ազգային անվտանգության: Այն հայտարարվում է որպես կենսաբանական զենքի նոր տեսակների որոնման ծրագիր, որ իրականացվում է առանց ծախսերի խնայողության: Սակայն նախագծի իրական նպատակը իշխանությունն է: Լիակատար, բացարձակ ու չբաժանվող տիրապետություն: Սակայն ծրագիրը միանգամայն տխուր վախճան է ունենում: Սակայն նախագծի մասնակիցների ջանքերն իզուր չեն անցնում, քանզի զոհերից մեկի արյունից ծնվում է պատերազմ վարելու նոր միջոց: Պատկերացրեք մի վիրուս: Մահացու վտանգ ներկայացնող վիրուս: Իսկ հետո պատկերացրեք, որ միայն դուք եք ի վիճակի պայքարել նրա դեմ: Բայց ինչպե՞ս ավելի արդյունավետ օգտագործել այդ զենքը, եթե ձեր վերջնական նպատակը իշխանության ձեռքբերումն է: Այստեղ մեր պատմության մեջ հայտնվում է նոր գործող անձ: Իսկական սարդ: Դա առանց խղճի մի մարդ է, որի համար նպատակն արդարացնում է միջոցները: Նա առաջարկում է զենքն ուղղել ոչ թե թշնամու, այլ սեփական երկրի ժողովրդի դեմ: Առավելագույն արդյունքի հասնելու համար ընտրվում են երեք օբյեկտներ՝ դպրոցը, մետրոյի կայարանն ու ջրամաքրման կայանը: Առաջին շաբաթվա ընթացքում մահանում են հարյուրավոր մարդիկ: Զանգվածային լրատվության միջոցների ջանքերով երկիրն ընկնում է ահաբեկության մեջ, և ժողովուրդը բաժանվում է մի քանի մասի: Վերջապես հորիզոնում հայտնվում է իսկական նպատակը: «Սենտ Մերի» դպրոցում տեղի ունեցած դեպքից առաջ ոչ ոք չէր էլ կարող կանխագուշակել այդ տարվա ընտրությունների արդյունքները: Ոչ ոք: Եվ ահա ընտրությունների ավարտից քիչ հետո ժողովրդի ուշադրությանն են ներկայացնում մի հրաշք: Ոմանք հավտում էին, թե դա աստվածային հրաշագործություն է, սակայն իրականում գործին խառնվել էր Դեղագործական ընկերությունը, որը պատկանում էր կուսակցության անդամներին, ովքեր այդ ընթացքում անչափ հարստացել էին: Մեկ տարի անց բռնեցին մի քանի արկածախնդիրների, նրանց մեղավոր ճանաչեցին ու գլխատեցին՝ ըստ դատրանի վճռի: Իսկ նրանց զոհերի հիշաակին կառուցեցին այս հուշարձանը: Իսկ գլխավոր նպատակը, հանուն որի մշակվել էր պլանը, մարդկանց վախ ներշնչելն է: Սարսափեցնելը դառնում է իշխանության հիմնական զենքը, որի օգնությամբ մեր քաղաքական գործիչն իր համար ձեռք է բերում հատուկ պաշտոն՝ գերագույն կանցլերի պաշտոնը: Մնացածը, ինչպես ասվում է, գրված է պատմության դասագրքերում:

Ծանոթագրություններ

Արտաքին հղումներ

Վիքիպեդիա
Վիքիպեդիա