«Անտուան Մեյե»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 2. | Տող 2. | ||
[[Պատկեր:Meillet - Esquisse d'une grammaire comparée de l'arménien classique (1936).djvu|thumb|200px|Մեյեի «Դասական հայերենի համեմատական քերականության ուրվագիծը» աշխատանքը [կտտացնել պատկերին գրքում թերթելու համար]]] |
[[Պատկեր:Meillet - Esquisse d'une grammaire comparée de l'arménien classique (1936).djvu|thumb|200px|Մեյեի «Դասական հայերենի համեմատական քերականության ուրվագիծը» աշխատանքը [կտտացնել պատկերին գրքում թերթելու համար]]] |
||
'''Պոլ Ժյուլ Անտուան |
'''Պոլ Ժյուլ Անտուան Մեյե''' (ֆրանսերեն՝ ''Paul Jules Antoine Meillet'', [[w:նոյեմբերի 11|նոյեմբերի 11]], [[1866]] - [[w:սեպտեմբերի 21|սեպտեմբերի 21]], [[1936]]), քսաներորդ դարի սկզբի [[w:Ֆրանսիա|ֆրանսիացի]] ամենակարևոր լեզվագետներից: [[1890]] թվականին մի հետազոտական խմբի հետ ճամփորդում է [[w:Կովկաս|Կովկաս]], որտեղ և սովորում է [[w:հայերեն|հայերեն]]: |
||
==Քաղվածքներ== |
==Քաղվածքներ== |
04:53, 17 Օգոստոսի 2015-ի տարբերակ
Պոլ Ժյուլ Անտուան Մեյե (ֆրանսերեն՝ Paul Jules Antoine Meillet, նոյեմբերի 11, 1866 - սեպտեմբերի 21, 1936), քսաներորդ դարի սկզբի ֆրանսիացի ամենակարևոր լեզվագետներից: 1890 թվականին մի հետազոտական խմբի հետ ճամփորդում է Կովկաս, որտեղ և սովորում է հայերեն:
Քաղվածքներ
- Յայտնի է, որ այբուբենը գլուխ֊գործոց մըն է: Հայ հնչաբանութեան հնչիւններէն իւրաքանչիւրը յատուկ նշանով մը նոթագրուած է եւ դրոյթը այնքան լաւ հաստատուած է, որ հայ ազգին հայթայթած է հնչիւնաբանութեան վերջնական արտայայտութիւն մը, արտայայտութիւն՝ որ պահպանուած է մինչեւ այսօր առանց փոփոխութիւն մը կրելու, առանց բարելաւում մը ստանալու կամ պէտք ունենալու, վասնզի սկիզբէն իսկ անիկա կատարեալ է:[1]
- Հայերէնը ոչ միայն կը հաւասարի եւրոպական լեզուներու, հապա կը գերազանցէ զանոնք: Ոճի տեսակէտով հնդեւրոպական ոչ մէկ լեզու չի գերազանցեր հայերէնը, նոյնիսկ չի հաւասարիր անոր:[1]
- Երբ կազմաւորուած էր հայ գրականութիւնը, ժամանակակից Եւրոպայի մեծ ազգերէն ոչ մէկը դեռեւս կար... Այն ժամանակաշրջանին, երբ Ֆրանսիա կամ Անգլիա անունը նոյնիսկ գոյութիւն չուներ, Հայաստանը մեծ դեր խաղացած է պատմութեան մէջ... եւ ունէր ազգային գրական այնպիսի հնութիւն, որ երկար դարերով կը գերազանցէր եւրոպական ազգերու հեղինակածները:[1]
- Աւելի քան 2700 մայր լեզուներէն հինգէն մէկն է հայոց մեծասքանչ լեզուն:[1]
Աղբյուրներ
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Նշան Որբերեան:Վկայութիւններ հայոց լեզուի մասին (2010-02-20)։ Վերստացված է՝ 2010-12-17։