Օրորոցային (վեպ)

Օրորոցային (անգլ.՝ Lullaby), Չակ Պալանիկի 2002 թվականին գրված վեպը:

Քաղվածքներ

• Ոչ ոք չի ցանկանում խոստովանել, որ մեզ համար հնչյունները նմանվել են թմրանյութի: Ադպես չի լինում: Ոչ ոք կախվածության մեջ չի ընկնում երաժշտությունից, հեռուստացույցից և ռադիոյից: Պարզապես մեզ ավելին է հարկավոր. ավելի շատ ալիքներ, լայն էկրան, բարձր ձայն: Մենք չենք կարող առանց երաժշտության և հեռուստացույցի բայց ո՛չ. ոչ ոք դրանցից կախվածություն չունի…

• Մեծ Եղբայրը քեզ չի հետևում: Մեծ Եղբայրը երգում ու պարում է: Կախարդական գլխարկի մեջից սպիտակ նապաստակներ է հանում: Ողջ ընթացքում, երբ դու դեռ քնած չես, Մեծ Եղբայրը զվարճացնում է քեզ: Նա անում է ամեն բան, որպեսզի դու մտածելու ժամանակ չունենաս: Նա անում է ամեն բան, որպեսզի դու զբաղված լինես:
  Նա անում է ամեն բան, որպեսզի քո երևակայությունը քարանա: Մինչև վերջնականապես չմահանա: Վերածվի կույրաղիքի պես անպետք իրի: Մեծ Եղբայրը հետևում է, որպեսզ դու ինչ-որ լուրջ բանով չզբաղվես:
  Բայց ավելի լավ կլինի, որպեսզ նա հետևի քեզ, որովհետև ավելի վատ է լինում, երբ այդքան շատ բաներ են քեզ վրա խրում: Երբ շուրջն այդքան բան է կատարվում, դու արդեն չես էլ ցանկանում ինքնուրույն մտածել:

• Կյանքում ավելի սարսափելի բաներ կան, քան կնոջ և երեխայի մահը վերապրելը:

• Ցանկանում ես խորհուրդ տալ բոլոր ծնողներին, ով երեխա է կորցրել. ապրե՛ք: Եվ մեղադրե՛ք ինքներդ ձեզ:

• Սպանել նրանց, ում սիրում ես, ամենասարսափելին չէ: Ավելի սարսափելի բաներ կան: Օրինակ, անմասն կանգնել անկյունում, երբ նրանց սպանում է աշխարհը: Ուղղակի թերթ կարդալ: Այդպես էլ ամենից հաճախ տեղի է ունենում:

• Կյանքը վատնելու ամենալավ տարբերակը նշումներ անելն է: Ապագա կյանքից փախչելու լավագույն ձևը կողքից դիտելն է: Ռեպորտաժ պատրաստելը: Ոչնչում չմասնակցելը: Թող Մեծ Եղբայրը երգի և պարի քո ուրախության համար: Եղի՛ր լրագրող: Դիտարկող վկա: Մարդ՝ շնորհակալ լսարանից:

• Աղմուկն այն է ինչի շնորհիվ որոշվում է լռությունը: Առանց աղմուկ՝ չէին գնահատի լռությունը:

• Ամբողջի մասին մոռանալու լավագույն ձևը ուշադրությամբ մանրամասները զննելն : Ցավից հեռանալու լավագույն ձևը մանրուքների վրա կենտրոնանալն է:

• Միգուցե, մենք դժոխք կընկնենք ոչ թե այն արարքների համար, որ արել ենք: Միգուցե, մենք ընկնում ենք դժոխք այն արարքների համար, որոնք չենք արել:

• Կարևոր չէ՝ քանի մարդ կմահանա, միևնույնն է, ամեն ինչ կմնա այնպես, ինչպես կար:

• Կան մարդիկ, որոնք մինչև հիմա հավատում են, որ իրենք են իրենց կյանքը ղեկավարում: Մենք բոլորս տարված ենք:

• Կարող ես մոռանալ ինձ, բայց դա չի նշանակում, որ ես գոյություն չունեմ:

• Նախկինում ծովագնացները երկար ծովագնացության ժամանակ յուրաքանչյուր անապատային կղզում զույգ խոզեր էին թողնում: Կամ զույգ այծեր:Եվ երբ հաջորդ անգամ կրկին գալիս էին այդ կղզի, նրանք ունենում էին «կենդանի» մսի պաշարներ: Դրանք անմարդաբնակ կղզիներ էին, վայրի, կույս բնության թագավորություններ: Այնտեղ բնակվում էին թռչուններ, որոնցից րկրի վրա ուրիշ ոչ մի տեղ չկար: Այնտեղ չկային գազաններ: Այնտեղ չկային թունավոր բույսեր կամ փշոտ բույսեր, դրանք իսկական դրախտ էին Երկրի վրա: Երբ հաջորդ անգամ ծովագնացները մոտենում էին նմանատիպ կղզու, այնտեղ նրանց սպասում էին խոզերի և այծերի խմբերը:Ոստրեն է պատմում այդ մասին. «- Դա ձեզ ոչինչ չի՞ հիշեցնում: Օրինակ, Ադամի և Եվայի մասին հնամյա պատմությու՞նը»:
  Նա ասում է՝ պատուհանին նայելով. «- Միգուցե, Աստված վերադառնա Երկիր՝ ձեռքին խորովածի համար նախատեսված կծու սոուսի մեծ շշո՞վ»:

• Այժմ սա իմ կյանքն է:

• Հին Հունաստանում մարդիկ կարծում էին, որ մտքերը ի վերուստ տրված հրամաններ են: Եթե հին հույնի գլխում մի միտք էր ծագում, նա համոզված էր լինում, որ դա ուղարկել էին աստվածները: Ինչ-որ կոնկրետ աստված կամ աստվածուհի: Ապոլոնը մարդուն ասում էր, որ հարկավոր է խիզախ լինել: Աֆրոդիտան, որ պետք է սիրահարվել: Այժմ մարդիկ լսում են թթվասերով կարտոֆիլե չիփսերի գովազդը և նետվում են դրանք գնելու. բայց դա այժմ կոչվում է ընտրության ազատություն: Հին հույները գոնե իրենք իրենց չէին խաբում:

• Աշխարհում, որտեղ երդումները ընդհանրապես ոչինչ չարժեն: Որտեղ պարտավորությունները դատարկ ձայն են: Որտեղ խոստումները տրվում են միայն նրա համար, որպեսզի խախտեն, զվարճալի կլիներ անել այնպես, որպեսզի բառերն ունենային նախկին ուժն ու նշանակությունը:

• Ձողերն ու քարերը կարող են և վնասել, իսկ բառերը ճակատին չեն խփում:
• Ձողերն ու քարերը կարող են վնասել, բայց այժմ բառերը ևս կարող են սպանել:
• Ձողերն ու քարերը կարող են վնասել, և զգույշ բառերի հետ:
• Ձողերն ու քարերը կարող են և վնասել, նորից նույնը:
• Ձողերն ու քարերը կարող են և վնասել, բայց մեր դերը լավ հանդիսատես լինելն է:

• Էլենը նայում է էկրանին և ասում է.
  - Նա փոխել է Windows-ը: Ինձ հարկավոր է իր գաղտնաբառը:
  Խնդիր չկա: Մեծ Եղբայրը կեղտոտում է բոլորի ուղեղները միօրինակ կերպով: Իմ ենթադրությունն է.
  նա իրեն շատ խելացի էր -- ճիշտ այնպես, ինչպես ուրիշներն են իրենց շատ խելացի պատկերացնում:
  ս ասում եմ, որ նա հավաքաի «գաղտնաբառ» բառը:

• Յուրաքանչյուր մարդ իր կյանքում ունի ինչ-որ մեկը, որը երբեք քեզ բաց չի թողնի, և կա մեկը, որին երբեք բաց չես թողնի դու:

Աղբյուրներ

• «Օրորոցային» վեպի քաղվածքները goodreads.com-ում
• «Օրորոցային»ի պաշտոնական էջը