«Օրորոցային (վեպ)»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 18. | Տող 18. | ||
* Հին Հունաստանում մարդիկ կարծում էին, որ մտքերը ի վերուստ տրված հրամաններ են: Եթե հին հույնի գլխում մի միտք էր ծագում, նա համոզված էր լինում, որ դա ուղարկել էին աստվածները: Ինչ-որ կոնկրետ աստված կամ աստվածուհի: Ապոլոնը մարդուն ասում էր, որ հարկավոր է խիզախ լինել: Աֆրոդիտան, որ պետք է սիրահարվել: Այժմ մարդիկ լսում են թթվասերով կարտոֆիլե չիփսերի գովազդը և նետվում են դրանք գնելու. բայց դա այժմ կոչվում է ընտրության ազատություն: Հին հույները գոնե իրենք իրենց չէին խաբում: |
* Հին Հունաստանում մարդիկ կարծում էին, որ մտքերը ի վերուստ տրված հրամաններ են: Եթե հին հույնի գլխում մի միտք էր ծագում, նա համոզված էր լինում, որ դա ուղարկել էին աստվածները: Ինչ-որ կոնկրետ աստված կամ աստվածուհի: Ապոլոնը մարդուն ասում էր, որ հարկավոր է խիզախ լինել: Աֆրոդիտան, որ պետք է սիրահարվել: Այժմ մարդիկ լսում են թթվասերով կարտոֆիլե չիփսերի գովազդը և նետվում են դրանք գնելու. բայց դա այժմ կոչվում է ընտրության ազատություն: Հին հույները գոնե իրենք իրենց չէին խաբում: |
||
* Աշխարհում, որտեղ երդումները ընդհանրապես ոչինչ չարժեն: Որտեղ պարտավորությունները դատարկ ձայն են: Որտեղ խոստումները տրվում են միայն նրա համար, որպեսզի խախտեն, զվարճալի կլիներ անել այնպես, որպեսզի բառերն ունենային նախկին ուժն ու նշանակությունը: |
* Աշխարհում, որտեղ երդումները ընդհանրապես ոչինչ չարժեն: Որտեղ պարտավորությունները դատարկ ձայն են: Որտեղ խոստումները տրվում են միայն նրա համար, որպեսզի խախտեն, զվարճալի կլիներ անել այնպես, որպեսզի բառերն ունենային նախկին ուժն ու նշանակությունը: |
||
* Ձողերն ու քարերը կարող են և վնասել, իսկ բառերը ճակատին չեն խփում: |
|||
* Ձողերն ու քարերը կարող են վնասել, բայց այժմ բառերը ևս կարող են սպանել: |
|||
* Ձողերն ու քարերը կարող են վնասել, և զգույշ բառերի հետ: |
|||
* Ձողերն ու քարերը կարող են և վնասել, նորից նույնը: |
|||
* Ձողերն ու քարերը կարող են և վնասել, բայց մեր դերը լավ հանդիսատես լինելն է: |
|||
== Աղբյուրներ == |
== Աղբյուրներ == |
08:33, 30 Հուլիսի 2015-ի տարբերակ
Օրորոցային (անգլ.՝ Lullaby), Չակ Պալանիկի 2002 թվականին գրված վեպը:
Քաղվածքներ
- Ոչ ոք չի ցանկանում խոստովանել, որ մեզ համար հնչյունները նմանվել են թմրանյութի: Ադպես չի լինում: Ոչ ոք կախվածության մեջ չի ընկնում երաժշտությունից, հեռուստացույցից և ռադիոյից: Պարզապես մեզ ավելին է հարկավոր. ավելի շատ ալիքներ, լայն էկրան, բարձր ձայն: Մենք չենք կարող առանց երաժշտության և հեռուստացույցի բայց ո՛չ. ոչ ոք դրանցից կախվածություն չունի…
- Մեծ Եղբայրը քեզ չի հետևում: Մեծ Եղբայրը երգում ու պարում է: Կախարդական գլխարկի մեջից սպիտակ նապաստակներ է հանում: Ողջ ընթացքում, երբ դու դեռ քնած չես, Մեծ Եղբայրը զվարճացնում է քեզ: Նա անում է ամեն բան, որպեսզի դու մտածելու ժամանակ չունենաս: Նա անում է ամեն բան, որպեսզի դու զբաղված լինես:
Նա անում է ամեն բան, որպեսզի քո երևակայությունը քարանա: Մինչև վերջնականապես չմահանա: Վերածվի կույրաղիքի պես անպետք իրի: Մեծ Եղբայրը հետևում է, որպեսզ դու ինչ-որ լուրջ բանով չզբաղվես:
Բայց ավելի լավ կլինի, որպեսզ նա հետևի քեզ, որովհետև ավելի վատ է լինում, երբ այդքան շատ բաներ են քեզ վրա խրում: Երբ շուրջն այդքան բան է կատարվում, դու արդեն չես էլ ցանկանում ինքնուրույն մտածել: - Կյանքում ավելի սարսափելի բաներ կան, քան կնոջ և երեխայի մահը վերապրելը:
- Ցանկանում ես խորհուրդ տալ բոլոր ծնողներին, ով երեխա է կորցրել. ապրե՛ք: Եվ մեղադրե՛ք ինքներդ ձեզ:
- Սպանել նրանց, ում սիրում ես, ամենասարսափելին չէ: Ավելի սարսափելի բաներ կան: Օրինակ, անմասն կանգնել անկյունում, երբ նրանց սպանում է աշխարհը: Ուղղակի թերթ կարդալ: Այդպես էլ ամենից հաճախ տեղի է ունենում:
- Կյանքը վատնելու ամենալավ տարբերակը նշումներ անելն է: Ապագա կյանքից փախչելու լավագույն ձևը կողքից դիտելն է: Ռեպորտաժ պատրաստելը: Ոչնչում չմասնակցելը: Թող Մեծ Եղբայրը երգի և պարի քո ուրախության համար: Եղի՛ր լրագրող: Դիտարկող վկա: Մարդ՝ շնորհակալ լսարանից:
- Աղմուկն այն է ինչի շնորհիվ որոշվում է լռությունը: Առանց աղմուկ՝ չէին գնահատի լռությունը:
- Ամբողջի մասին մոռանալու լավագույն ձևը ուշադրությամբ մանրամասները զննելն : Ցավից հեռանալու լավագույն ձևը մանրուքների վրա կենտրոնանալն է:
- Միգուցե, մենք դժոխք կընկնենք ոչ թե այն արարքների համար, որ արել ենք: Միգուցե, մենք ընկնում ենք դժոխք այն արարքների համար, որոնք չենք արել:
- Կարևոր չէ՝ քանի մարդ կմահանա, միևնույնն է, ամեն ինչ կմնա այնպես, ինչպես կար:
- Կան մարդիկ, որոնք մինչև հիմա հավատում են, որ իրենք են իրենց կյանքը ղեկավարում: Մենք բոլորս տարված ենք:
- Կարող ես մոռանալ ինձ, բայց դա չի նշանակում, որ ես գոյություն չունեմ:
- Նախկինում ծովագնացները երկար ծովագնացության ժամանակ յուրաքանչյուր անապատային կղզում զույգ խոզեր էին թողնում: Կամ զույգ այծեր:Եվ երբ հաջորդ անգամ կրկին գալիս էին այդ կղզի, նրանք ունենում էին «կենդանի» մսի պաշարներ: Դրանք անմարդաբնակ կղզիներ էին, վայրի, կույս բնության թագավորություններ: Այնտեղ բնակվում էին թռչուններ, որոնցից րկրի վրա ուրիշ ոչ մի տեղ չկար: Այնտեղ չկային գազաններ: Այնտեղ չկային թունավոր բույսեր կամ փշոտ բույսեր, դրանք իսկական դրախտ էին Երկրի վրա: Երբ հաջորդ անգամ ծովագնացները մոտենում էին նմանատիպ կղզու, այնտեղ նրանց սպասում էին խոզերի և այծերի խմբերը:Ոստրեն է պատմում այդ մասին. «- Դա ձեզ ոչինչ չի՞ հիշեցնում: Օրինակ, Ադամի և Եվայի մասին հնամյա պատմությու՞նը»:
Նա ասում է՝ պատուհանին նայելով. «- Միգուցե, Աստված վերադառնա Երկիր՝ ձեռքին խորովածի համար նախատեսված կծու սոուսի մեծ շշո՞վ»: - Այժմ սա իմ կյանքն է:
- Հին Հունաստանում մարդիկ կարծում էին, որ մտքերը ի վերուստ տրված հրամաններ են: Եթե հին հույնի գլխում մի միտք էր ծագում, նա համոզված էր լինում, որ դա ուղարկել էին աստվածները: Ինչ-որ կոնկրետ աստված կամ աստվածուհի: Ապոլոնը մարդուն ասում էր, որ հարկավոր է խիզախ լինել: Աֆրոդիտան, որ պետք է սիրահարվել: Այժմ մարդիկ լսում են թթվասերով կարտոֆիլե չիփսերի գովազդը և նետվում են դրանք գնելու. բայց դա այժմ կոչվում է ընտրության ազատություն: Հին հույները գոնե իրենք իրենց չէին խաբում:
- Աշխարհում, որտեղ երդումները ընդհանրապես ոչինչ չարժեն: Որտեղ պարտավորությունները դատարկ ձայն են: Որտեղ խոստումները տրվում են միայն նրա համար, որպեսզի խախտեն, զվարճալի կլիներ անել այնպես, որպեսզի բառերն ունենային նախկին ուժն ու նշանակությունը:
- Ձողերն ու քարերը կարող են և վնասել, իսկ բառերը ճակատին չեն խփում:
- Ձողերն ու քարերը կարող են վնասել, բայց այժմ բառերը ևս կարող են սպանել:
- Ձողերն ու քարերը կարող են վնասել, և զգույշ բառերի հետ:
- Ձողերն ու քարերը կարող են և վնասել, նորից նույնը:
- Ձողերն ու քարերը կարող են և վնասել, բայց մեր դերը լավ հանդիսատես լինելն է: