«Արդարություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիքաղվածք-ից
Content deleted Content added
No edit summary
Տող 35. Տող 35.
[[Կատեգորիա:Թեմաներ]]
[[Կատեգորիա:Թեմաներ]]


[[bg:Справедливост]]
[[bg:Справедливост — Несправедливост]]
[[ca:Justícia]]
[[de:Gerechtigkeit]]
[[de:Gerechtigkeit]]
[[et:Õiglus]]
[[et:Õiglus]]
[[el:Δικαιοσύνη]]
[[el:Δικαιοσύνη]]
[[en:Justice]]
[[en:Justice]]
[[eo:Justeco]]
[[es:Justicia]]
[[es:Justicia]]
[[fr:Justice]]
[[fr:Justice]]
[[gl:Xustiza]]
[[he:צדק]]
[[he:צדק]]
[[it:Giustizia]]
[[it:Giustizia]]
Տող 49. Տող 52.
[[pl:Sprawiedliwość]]
[[pl:Sprawiedliwość]]
[[pt:Justiça]]
[[pt:Justiça]]
[[ru:Справедливость]]
[[sk:Spravodlivosť]]
[[sk:Spravodlivosť]]
[[sv:Rättvisa]]
[[tr:Adalet]]
[[tr:Adalet]]
[[uk:Справедливість]]
[[uk:Справедливість]]

21:22, 14 Հունիսի 2013-ի տարբերակ

Արդարության արձաններից

Արդարություն

Աղբյուրով

Պլատոն

  • Պետության ծագումը նաև արդարության ծագումն է:[1]
  • Արդարությունն այն է, երբ յուրաքանչյուր ոք (խումբ) անվերապահ կերպով ենթարկվում է իր բնությունից բխող հետևանքներին, օրինակ, ստրուկները կատարում են լոկ այն, ինչ ստրուկներին է վայել:[1]

Սիլվա Կապուտիկյան

  • Ազնիվ մարդը չի գնում հարմարության, վախենում է արդար ապրելու երջանկությունը կորցնելուց:[2]

Վիլյամ Ս. Բարոզ

  • «Լավ», ասացի, թևից կտկտացնելով. «պարտականության կանչը: Ինչպես մի դատավոր ասաց մյուսին. արդար եղիր, և եթե չես կարող արդար լինել՝ կամայական եղիր:»

Վարդան Այգեկցի

  • Տես այսքան արդար լույսն էլ անարդար բաներ է անում,
    Որ մարդիկ ուժեղ լույսից են ավա՜ղ հաճախ կուրանում:[3]

Առանց աղբյուրի

Ֆրիդրիխ Նիցշե

  • Ամեն մեկին իրենը տալ՝ կնշանակեր՝ արդարություն ցանկանալ և քաոսի հասնել։
  • Իսկապես արդարացի մարդիկ ընծաներ չվերցնող են. նրանք ամեն ինչ հետ են վերադարձնում։ Այդ պատճառով սիրահարների համար նրանք զարհուրանք են։
  • Այս սահմանադրական թագավորներին տվել են առաքինությունը. այդ պահից նրանք այլևս չեն կարողանում «անարդարացիություն գործել»,- բայց ախր դրա համար նրանցից նաև վերցրել են իշխանությունը։

Նիկոլայ Գոգոլ

  • Զայրույթն ամենուրեք անպատեհ է, իսկ ամենից շատ՝ արդար գործի մեջ, որովհետև մթագնում ու պղտորում է այն։

Աղբյուրներ

  1. 1,0 1,1 Ալբերտ Միքայելյան և Միքայել Մարդումյան, ed (2002). Մտքի Հրավառություն. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 152. ISBN 99930-2-263-2. 
  2. Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան, ed (2001). Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 30. ISBN 99930-2-276-4. 
  3. Ա.Մ. Մանուկյան և Մ.Մ. Մանուկյան, ed (2001). Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 115. ISBN 99930-2-276-4.