Անտուան Մեյե

Մեյեի «Դասական հայերենի համեմատական քերականության ուրվագիծը» աշխատանքը [կտտացնել պատկերին գրքում թերթելու համար]

Փոլ Ժյուլ Անտուան Մեյեն (ֆրանսերեն՝ Paul Jules Antoine Meillet) (նոյեմբերի 11, 1866 - սեպտեմբերի 21, 1936) վաղ քսաներրորդ դարի ֆրանսիացի ամենակարևոր լեզվագետներից է եղել: 1890 թվականին մի հետազոտական խմբի հետ ճամբորդում է Կովկաս, որտեղ և սովորում է հայերեն:

Քաղվածքներ

• Յայտնի է, որ այբուբենը գլուխ֊գործոց մըն է: Հայ հնչաբանութեան հնչիւններէն իւրաքանչիւրը յատուկ նշանով մը նոթագրուած է եւ դրոյթը այնքան լաւ հաստատուած է, որ հայ ազգին հայթայթած է հնչիւնաբանութեան վերջնական արտայայտութիւն մը, արտայայտութիւն՝ որ պահպանուած է մինչեւ այսօր առանց փոփոխութիւն մը կրելու, առանց բարելաւում մը ստանալու կամ պէտք ունենալու, վասնզի սկիզբէն իսկ անիկա կատարեալ է:

• Հայերէնը ոչ միայն կը հաւասարի եւրոպական լեզուներու, հապա կը գերազանցէ զանոնք: Ոճի տեսակէտով հնդեւրոպական ոչ մէկ լեզու չի գերազանցեր հայերէնը, նոյնիսկ չի հաւասարիր անոր:

• Երբ կազմաւորուած էր հայ գրականութիւնը, ժամանակակից Եւրոպայի մեծ ազգերէն ոչ մէկը դեռեւս կար... Այն ժամանակաշրջանին, երբ Ֆրանսիա կամ Անգլիա անունը նոյնիսկ գոյութիւն չուներ, Հայաստանը մեծ դեր խաղացած է պատմութեան մէջ... եւ ունէր ազգային գրական այնպիսի հնութիւն, որ երկար դարերով կը գերազանցէր եւրոպական ազգերու հեղինակածները:

• Աւելի քան 2700֊մայր լեզուներէն հինգէն մէկն է հայոց մեծասքանչ լեզուն:

Արտաքին հղումներ

• Մինասյան, Մ. (1963) Ա. Մեյե, Հայ լեզվաբանական և բանասիրական ուսումնասիրություններ. Պատմաբանասիրական հանդես, № 4 . pp. 217-222.