«Արժանիք»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 6. | Տող 6. | ||
*[[Մարդ]]ուն հատուկ է ամեն ինչ չարաշահելը, այդ թվում իր արժանիքները։ |
*[[Մարդ]]ուն հատուկ է ամեն ինչ չարաշահելը, այդ թվում իր արժանիքները։ |
||
:Գոթյե |
:Թեոֆիլ Գոթյե |
||
*Որքան քիչ է մարդ մտածում կամ իմանում իր արժանիքների մասին, այնքան շատ է նա մեզ դուր գալիս։ |
*Որքան քիչ է մարդ մտածում կամ իմանում իր արժանիքների մասին, այնքան շատ է նա մեզ դուր գալիս։ |
||
Տող 21. | Տող 21. | ||
*Ով դժբախտության մեջ պահում է արժանապատվությունը, նա արիություն է սովորեցնում արժանավոր մարդկանց և իբրև կշտամբանք է ծառայում վատերին։ |
*Ով դժբախտության մեջ պահում է արժանապատվությունը, նա արիություն է սովորեցնում արժանավոր մարդկանց և իբրև կշտամբանք է ծառայում վատերին։ |
||
:[[Նիկոլո Ֆոսկոլո]] |
:[[Նիկոլո Ֆոսկոլո]] |
||
==Աղբյուրներ== |
==Աղբյուրներ== |
03:32, 27 Հուլիսի 2016-ի տարբերակ
Արժանիք, արժանավորություն, լավ հատկություն [1]։
Քաղվածքներ
- Որքան շատ ենք խոսում մեր արժանիքների մասին, այնքան քիչ ենք դրանց հավատում։
- Բոշեն
- Մարդուն հատուկ է ամեն ինչ չարաշահելը, այդ թվում իր արժանիքները։
- Թեոֆիլ Գոթյե
- Որքան քիչ է մարդ մտածում կամ իմանում իր արժանիքների մասին, այնքան շատ է նա մեզ դուր գալիս։
- Արժանիքները, որոնք մենք գնահատում ենք ուրիշների մեջ, հավասարապես պատկանում է նաև մեզ. մենք նկատում ենք միայն այն, ինչ ունենք ինքներս։
- Արժանիքը հենց այն է, ինչ ամենից շատ բարձրացնում է մարդուն, ինչ նրա գործունեությանը, նրա բոլոր ձգտումներին հաղորդում է բարձրագույն ազնվություն։
- Մարդկային սրտի արժանավորության ճշմարիտ չափանիշը սիրելու ընդունակությունն է։
- Սևինյե
- Ով դժբախտության մեջ պահում է արժանապատվությունը, նա արիություն է սովորեցնում արժանավոր մարդկանց և իբրև կշտամբանք է ծառայում վատերին։
Աղբյուրներ
- Աֆորիզմներ, Երևան, 1989