«Ալբեր Կամյու»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 4. | Տող 4. | ||
== Քաղվածքներ == |
== Քաղվածքներ == |
||
* Նուրբ սպիտակեղենի հանդեպ ճաշակը դեռևս չի ենթադրում, որ ոտքերը պետք է կեղտոտ լինեն։ |
* Նուրբ սպիտակեղենի հանդեպ ճաշակը դեռևս չի ենթադրում, որ ոտքերը պետք է կեղտոտ լինեն։ |
||
:: ''«[[Անկումը]]»'' |
|||
* Մենք աքսորել ենք գեղեցկությանը. Հույները հանուն նրան զորք վերցրին։ |
* Մենք աքսորել ենք գեղեցկությանը. Հույները հանուն նրան զորք վերցրին։ |
||
::''«Հելենի Աքսորումը» (1948)'' |
|||
* Մենք մեր թիկունքն ենք թեքում բնությանը. ամաչում ենք գեղեցկությունից։ Մեր թշվառ ողբերգություններից կաժչում է գրասենյակի հոտը, և այն արյունը որ կաթում է նրանցից՝ տպագրողի թանաքն է։ |
* Մենք մեր թիկունքն ենք թեքում բնությանը. ամաչում ենք գեղեցկությունից։ Մեր թշվառ ողբերգություններից կաժչում է գրասենյակի հոտը, և այն արյունը որ կաթում է նրանցից՝ տպագրողի թանաքն է։ |
||
::''«Հելենի Աքսորումը» (1948)'' |
|||
* Միայն նա է հարուստ, ով գրպանի փող ունի<ref>{{cite book |title=Ասույթներ|editor=Սուրեն Գրիգորյան|publisher=«Լուսաբաց հրատարակչատուն»|year=2006|page=316}}</ref>: |
* Միայն նա է հարուստ, ով գրպանի փող ունի<ref>{{cite book |title=Ասույթներ|editor=Սուրեն Գրիգորյան|publisher=«Լուսաբաց հրատարակչատուն»|year=2006|page=316}}</ref>: |
||
* Մարդը միակ էակն է, որը հրաժարվում է լինել այն, ինչ կա։ |
* Մարդը միակ էակն է, որը հրաժարվում է լինել այն, ինչ կա։ |
||
::''«Ապստամբած մարդը»'' |
|||
* Պատիվը աղքատների վերջին հարստությունն է<ref name="Գրանիշ">[http://granish.org/camus-seven-thought/ Ալբեր Կամյու | Յոթ միտք, ֆրանսերենից թարգմանությունը՝ Արտակ Հերիքյանի]</ref>: |
* Պատիվը աղքատների վերջին հարստությունն է<ref name="Գրանիշ">[http://granish.org/camus-seven-thought/ Ալբեր Կամյու | Յոթ միտք, ֆրանսերենից թարգմանությունը՝ Արտակ Հերիքյանի]</ref>: |
||
Տող 39. | Տող 39. | ||
{{DEFAULTSORT:Կամյու, Ալբեր}} |
{{DEFAULTSORT:Կամյու, Ալբեր}} |
||
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփաներ]] |
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփաներ]] |
||
[[Կատեգորիա: |
[[Կատեգորիա:Ֆրանսիացի գրողներ]] |
||
[[Կատեգորիա:Ֆրանսիացիներ]] |
[[Կատեգորիա:Ֆրանսիացիներ]] |
||
[[Կատեգորիա:1913 ծնունդներ]] |
[[Կատեգորիա:1913 ծնունդներ]] |
21:05, 1 Նոյեմբերի 2015-ի տարբերակ
Ալբեր Կամյու (ֆր.՝ Albert Camus, նոյեմբերի 7, 1913 - հունվարի 4, 1960), ալժիրաֆրանսիացի գրող և աբսուրդիստ փիլիսոփա: Նա եղել է 1957 թվականի գրականության Նոբելյան մրցանակակիրը:
Քաղվածքներ
- Նուրբ սպիտակեղենի հանդեպ ճաշակը դեռևս չի ենթադրում, որ ոտքերը պետք է կեղտոտ լինեն։
- Մենք աքսորել ենք գեղեցկությանը. Հույները հանուն նրան զորք վերցրին։
- «Հելենի Աքսորումը» (1948)
- Մենք մեր թիկունքն ենք թեքում բնությանը. ամաչում ենք գեղեցկությունից։ Մեր թշվառ ողբերգություններից կաժչում է գրասենյակի հոտը, և այն արյունը որ կաթում է նրանցից՝ տպագրողի թանաքն է։
- «Հելենի Աքսորումը» (1948)
- Միայն նա է հարուստ, ով գրպանի փող ունի[1]:
- Մարդը միակ էակն է, որը հրաժարվում է լինել այն, ինչ կա։
- «Ապստամբած մարդը»
- Պատիվը աղքատների վերջին հարստությունն է[2]:
- Բոլորը խաբում են: Լավ խաբել. ահա, թե ինչ է պետք[2]:
- Հուսահատվելու սովորությունն ավելի սարսափելի է, քան ինքնին հուսահատությունը[2]:
- Եթե աշխարհը պարզ լիներ, չէր լինի արվեստը[2]:
- Մարդը լիովին մեղավոր չէ. նա չի սկսել պատմությունը: Ոչ էլ բոլորովին անմեղ է, քանզի շարունակում է այն[2]:
- Մի սպասեք վերջին դատաստանին: Այն տեղի է ունենում ամեն օր[2]:
- Հեղափոխությունը դեռեւս գոյություն չունեցող մարդուն սիրելն է[2]:
Ծանոթագրություններ