«Ալբեր Կամյու»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 35. | Տող 35. | ||
{{Reflist}} |
{{Reflist}} |
||
| ⚫ | |||
== Արտաքին հղումներ == |
|||
| ⚫ | |||
{{DEFAULTSORT:Կամյու, Ալբեր}} |
{{DEFAULTSORT:Կամյու, Ալբեր}} |
||
09:18, 16 Օգոստոսի 2015-ի տարբերակ
Ալբեր Կամյուն (ֆրանսերեն՝ Albert Camus) (նոյեմբերի 7, 1913 - հունվարի 4, 1960) ալժիրաֆրանսիացի գրող և աբսուրդիստ փիլիսոփա է եղել: Նա եղել է 1957 թվականի գրականության Նոբելյան մրցանակակիրը:
Քաղվածքներ
- Նուրբ սպիտակեղենի հանդեպ ճաշակը դեռևս չի ենթադրում, որ ոտքերը պետք է կեղտոտ լինեն։
- Մենք աքսորել ենք գեղեցկությանը. Հույները հանուն նրան զորք վերցրին։
- «Հելենի Աքսորումը» (1948)
- Մենք մեր թիկունքն ենք թեքում բնությանը. ամաչում ենք գեղեցկությունից։ Մեր թշվառ ողբերգություններից կաժչում է գրասենյակի հոտը, և այն արյունը որ կաթում է նրանցից՝ տպագրողի թանաքն է։
- «Հելենի Աքսորումը» (1948)
- Միայն նա է հարուստ, ով գրպանի փող ունի[1]:
- Մարդը միակ էակն է, որը հրաժարվում է լինել այն, ինչ կա։
- «Ապստամբած մարդը»
- Պատիվը աղքատների վերջին հարստությունն է[2]:
- Բոլորը խաբում են: Լավ խաբել. ահա, թե ինչ է պետք[2]:
- Հուսահատվելու սովորությունն ավելի սարսափելի է, քան ինքնին հուսահատությունը[2]:
- Եթե աշխարհը պարզ լիներ, չէր լինի արվեստը[2]:
- Մարդը լիովին մեղավոր չէ. նա չի սկսել պատմությունը: Ոչ էլ բոլորովին անմեղ է, քանզի շարունակում է այն[2]:
- Մի սպասեք վերջին դատաստանին: Այն տեղի է ունենում ամեն օր[2]:
- Հեղափոխությունը դեռեւս գոյություն չունեցող մարդուն սիրելն է[2]:
Աղբյուրներ
