Իմ հապալասե գիշերներ

«Իմ հապալասե գիշերներ» (անգլ.՝ My Blueberry Nights), ռեժիսոր Վոնգ Կարվայի 2007 թվականին նկարահանած արտհաուս-մելոդրաման:

Մեջբերումներ

• Մարդիկ փախչում են սիրուց, որովհետև վախենում են մերժված լինելուց:
•  — Ինչու՞ ես պահում բանալիները:
  — Որովհետև եթե ես դրանք դեն նետեմ, դռները, որոնց դրանք համապատասխանում են, այլևս երբեք չեն բացվի, իսկ դա ես չէ, որ պետք է որոշեմ:
  — Կարող է պատահել, որ եթե նույնիսկ համապատասխանեն դռանը, դու, միևնույնն է, չես կարող այն բացել:
  — Կամ էլ դռան ետևում լիովին այլ մարդ կգտնվի:
•  — Իսկ ի՞նչ է պատահել նրա հետ:
   — Կյանք է պատահել, ժամանակ է պատահել… Ինչպես հաճախ պատահում է:
   — Միգուցե պարզապես հենց այդ մարդը չէ՞:?
   — Միգուցե պարզապես հենց այդ զգացմունքնե՞րը չեն:
•  — Դու ասացիր սևահե՞ր, հասական էլ մոտավորապես 1,80: Մսային ռուլեթը, սթեյքը և առավել ևս՝ ձկնային ֆիլեն այդ նկարագրությանը չեն համապատասխանում:
•  — Ինչպե՞ս հրաժեշտ տալ մի մարդու, առանց որի չես կարող պատկերացնել կյանքդ: Ես հրաժեշտ չտվեցի: Ես ոչինչ չասացի: Գիշերվա ավարտին ես ընտրեցի ամենաերկար ուղին, որպեսզի անցնեի ճանապարհը:
•  — Նամա՞կ ես գրում ընկերոջդ:
  — Ո՜չ, պարզապես ծանոթիս:
  — Ավելի հեշտ չէ՞ զանգելը:
  — Նամակում երբեմն հաջողվում է ավելին ասել:
•  — Երբեմն ավելի լավ է ոչինչ չիմանալ: Լինում է այնպես, որ ոչ մի պատճառ չկա:
   — Ամեն բան իր պատճառն ունի:
   — Ահա քաղցրավենիքը: Գիշերը ողջ չիզքեյքը և խնձորի կարկանդակները վերացվում են: Դեղձի տորթիվ և շոկոլադային մուսից գրեթե ոչինչ չի մնացել: Բայց հապալասե կարկանդակը միշտ մնում է այնպես ինչպես պատրաստվել էր:
   — Իսկ ի՞նչը այն չէ հապալասե կարկանդակի հետ:
   — Հապալասե կարկանդակի հետ ամեն բան կարգին է: Այն ուղղակի չեն գնում, այդքան բան: Այն ոչնչում մեղավոր չէ, պարզապես այն ոչ ոք չի ուզում: