«Ալբեր Կամյու»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
| Տող 4. | Տող 4. | ||
==Քաղվածքներ== |
==Քաղվածքներ== |
||
* Նուրբ սպիտակեղենի հանդեպ ճաշակը դեռևս չի ենթադրում, որ ոտքերը պետք է կեղտոտ լինեն։ |
|||
| ⚫ | |||
** «Անկում» |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
** |
**«Հելենի Աքսորումը» (1948) |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
==Աղբյուրներ== |
==Աղբյուրներ== |
||
15:47, 1 հունվարի 2014-ի տարբերակ
Ալբեր Կամյուն (ֆրանսերեն՝ Albert Camus) (նոյեմբերի 7, 1913 - հունվարի 4, 1960) ալժիրաֆրանսիացի գրող և աբսուրդիստ փիլիսոփա է եղել: Նա եղել է 1957 թվականի գրականության Նոբելյան մրցանակակիրը:
Քաղվածքներ
- Նուրբ սպիտակեղենի հանդեպ ճաշակը դեռևս չի ենթադրում, որ ոտքերը պետք է կեղտոտ լինեն։
- «Անկում»
- Մենք աքսորել ենք գեղեցկությանը. Հույները հանուն նրան զորք վերցրին։
- «Հելենի Աքսորումը» (1948)
- Մենք մեր թիկունքն ենք թեքում բնությանը. ամաչում ենք գեղեցկությունից։ Մեր թշվառ ողբերգություններից կաժչում է գրասենյակի հոտը, և այն արյունը որ կաթում է նրանցից՝ տպագրողի թանաքն է։
- «Հելենի Աքսորումը» (1948)
- Միայն նա է հարուստ, ով գրպանի փող ունի։[1]
- Մարդը միակ էակն է, որը հրաժարվում է լինել այն, ինչ կա։
- «Ապստամբած մարդը»
Աղբյուրներ
- ↑ Սուրեն Գրիգորյան, ed (2006). Ասույթներ. «Լուսաբաց հրատարակչատուն». էջ 316.
